χαρτοπράτης

ὁ, ΜΑ

χαρτοπώλης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χάρτης + -πράτης (< πράτης < θ. πρα- τού πέρνημι* «πουλώ»), πρβλ. ἀρτο-πράτης, οἰνο-πράτης].